जातिभेद व्यवस्थाको वर्णनले भरिएको जङ्गे कानुन देशमा रहेको कारण विसं. २०१२ सालमा इन्डोनेसियाको बांगडुङमा २९ राष्ट्रको शिखर सम्मेलनमा सम्मिलित राजा महेन्द्रले त्यहाँ दिएको दक्षिण अफ्रिकाको रंगभेद र जातिभेद विषयमा बोल्दा नेपालमा जातिभेद छैन भनेर गरेको भाषणले वाहवाही पायो ।

तर.. नेपाल फर्कने क्रममा क्वालालम्पुर, बैंकक र दिल्लीको पालम हवाई अड्डामा ईण्डियन पत्रकारहरू, जस्लाई जङ्गे कानुन विषयमा थाहा थियो, त्यसैले उनीहरूले राजालाई प्रश्नका बौछार गरेर मन्टो लुकाउनुपर्ने बनाए । वि.सं.२०१८ सालमा युगोस्लाभियाको राष्ट्रपति मार्सल जोजेफब्रज टीटोको आयोजनामा बेल्ग्रेडमा सम्पन्न असंलग्न राष्ट्रहरूको शिखर सम्मेलनमा पनि राजा महेन्द्रको  भाषणले वाहवाही पायो । तर..
स्वदेश फर्कने क्रममा हिथ्रो, कैरो, पालम हवाई अड्डामा राजा महेन्द्रलाई पत्रकारहरूले आच्छुआच्छु पारे । तत्कालीन विदेश मन्त्री हृषिकेश शाहले कौनै प्रकारले राजा महेन्द्रलाई काखमा लुकाएर नेपाल ल्याई पुऱ्याए । यी घटनाले नारायणहिटी यो निष्कर्षमा पुग्यो कि संसारको आँखामा  छारो हाल्नै भएपनि जङ्गबहादुर राणाको विद्यमान कानून खारेज गर्नैपर्छ ।
ठिक त्यै बेला वि.सं.२०१८ साल माघ ९ गते सोमवार दिउँसो ३ बजे जनकपुर अंचलाधीश पुरन सिंह खवासको व्यवस्थापनमा जनकपुर शहर अवलोकन भ्रमण गरिरहेको अवस्था राजा महेन्द्रको जीपमा एक्कासी बम प्रहार भयो । जीप क्षतिग्रस्त भयो भने राजा रौं प्रमाणले बाँचे । खोज्दै जाँदा ६ महिनामा अपराधी पक्राउ त परे तर उनी जातले  बाहुन । नाम:-> दुर्गानन्दन झा !
त्यसबखतसम्म कायम रहेको जङ्गे कानुनले कसुर अनुसारको सजाय नगरी जात अनुशारको सजाय तोकेको थियो । अर्थात् बाहुन `अबध्य' अर्थात् बाहुनलाई मार्न नमिल्ने । राजा सकसमा परे । तत्कालै दुर्गानन्दन झालाई सुन्दरीजल जेलमा विचाराधीन पठाईयो, जहाँ विश्वेश्वर प्रसाद कोइराला पनि थुनिएका थिए ।त्यसपछि जङ्गे कानुन बदल्ने चलखेल शुरू भयो । वि.सं.२०१९ सालमा गठित जनप्रतिनिधि (?) संस्था राष्ट्रिय पञ्चायत सभाले जात अनुशारको सजाय हुने साबिक जङ्गे कानुन खारेज गरी कसुर अनुसारको सजाय हुने नयाँ कानुन बनाई ऐ.२०२०/५/१ मा जारी गऱ्यो । अबको कानुनमा जातपात लेखिएन र सबै जातलाई एकै प्रकारको कानून लाग्ने बनाईयो ।

फलत: बाहुन अबध्य रहेन र त्यै आउंदो २०२०/१०/१५ का दिन दुर्गानन्दन झालाई त्यै सुन्दरीजल जेलमै झुन्ड्याएर मारियो । यसरी नेपालको इतिहासमा हिन्दू शासनमा सरकारी कानुनले ज्यान सजाय पाउने पहिलो बाहुन बन्ने शौभाग्य दुर्गानन्दन झाले पाए ।
यसरी आफ्नो शत्रु साधना गर्नलाई जाति विहीन कानुन बनाएता पनि अछुतिहरू चम्कन नपाउन् भन्ने कुटिल मनशायले त्यै मुलुकी ऐनको `अदल' महलको दफा १० मा:
` यो ऐनमा अन्यत्र जेसुकै लेखिएको भएतापनि समाज र देशमा परम्परादेखि चलिआएको रितिरिवाज र प्रचलनलाई कोही कसैले खलल पार्न हुँदैन, यदि कसैले यो बर्खिलाफ गरेमा १ बर्षसम्म जेल वा १ हजार रुपैयाँ जरिवाना व़ा दुबै सजाय हुनेछ !' भनेर खुसुक्क लेखि दिए  । जसले गर्दा मन्दिर, कथित ठुला जातको घर/सभा आदि सार्वजनिक स्थलमा समेत दलितको खुट्टा automatically रोकिन पुग्यो ।
यसरी बुझ्नुस् कि यदि बाङडुङ, बेलग्रेडका घटना र दुर्गानन्दन झाको केश पर्दैनथ्यो भने ऐलेसम्म पनि जङ्गे कानुन निर्बाध कायम रहने थियो !

प्रस्तुत लेख डिकबहादुर विश्वकर्माद्वारा सञ्जीव कार्कीको फेस बुक स्टाटसको जबाफ दिन र राजा महेन्द्रद्वारा छुवाछुत अन्त्यको कानुन निर्माण र त्यसको पृष्ठभूमि साथै जातीय भेद कायमै राख्न नयाँ मुलुकी ऐनको अदल' महलको दफा १० मा उल्लिखित अन्तर्य समेत प्रष्ट पार्न सहयोगी रहेकोले akabarey.com यो विषयलाई जस्ताको त्यस्तै प्रस्तुत गर्दछ l  आफ्नो विषय प्रस्ट पार्नु अघि विश्वकर्माले सञ्जीव कार्कीलाई सम्बोधन गर्दै विषय यसरी आरम्भ गर्नु भएको थियो :

प्रिय बाबु,

म अब सुत्नै लागेको थिएँ । रातिको ११ बजिसकेको छ, तापनि तपाईको यो status मा मैले लेख्नैपर्ने देखेर निन्द्रालाई पर सारी कम्मर कसें है :
राजा महेन्द्रबाट वि.सं.२०२०/५/१ मा जारी नयाँ मुलुकी ऐनमा तपाईको status मा लेखिए झैं `छुवाछुत गर्नु हुंदैन' भनेर लेखिएकै होईन/छैन । नभएका कुरा यसरी तपाई जस्तो स्थापित लेखकले लेख्दै जानु भयो भने आफ्नै स्तर स्वतः खस्कन्छ । याद राख्नुहोला ।