नेपालको राजनीतिक इतिहासमा राष्ट्रिय स्वतन्त्र पार्टी संसदमा उपस्थित दल मध्ये कान्छो दल (२०७९ असार ७ स्थापना) भए पनि संसद्को चौथो ठुलो दल र राष्ट्रिय दलको मान्यताप्राप्त गरेको दल हो l

रास्वपा नेपाली जनताले देखेको परिवर्तनको पछिल्लो सपनालाई जनतासँग जोड्ने र सबैभन्दा बढी युवाहरूको प्रतिनिधित्व गर्ने आजको युग र आवश्यकता बोध गरेको नयाँ प्रविधि र परिवेश बुझेको युगको आवाज बोक्ने दल हो l हामीसँग आम जनताले देखेको परिवर्तनको चाहना बाहेको अर्को कुनै सङ्कल्प र साधना छैन l

दल एउटा समाज विज्ञानको नियममा चल्ने परिपाटी भएको हुँदा यसका पनि आरोह अवरोह कमीकमजोरी र त्रुटी असावधानीहरू हुन्छन् l हामी निरपेक्ष दल होइनौ सापेक्ष छौं l यसर्थ आफ्ना कमीकमजोरी भए त्यसलाई स्वीकार गर्ने सच्याउने र नदोहोर्याउने हाम्रो अठोट र प्रतिवद्धता जहिल्यै सङ्कल्पित छ l जनतालाई सर्वोपरी मान्ने हाम्रो सिद्धान्त र व्यवहार हो l 

स्वीकारोक्ति

दलको रूपमा कमजोरी भनेको हामीले पाएको म्यान्डेड बाहिर गएरदुई दुई पटक सत्तामा जानु हो l यहाँ पुराना दलको रोग हामीलाई पनि सरेको प्रतीत भएको छ l यद्धपि हामीले सत्तामा गएर जतिदिन बस्यौं कहीं कतै खराबी गरेका छैनौ । सत्ता संचालनको ज्ञान अनुभव र प्रयाप्त सामार्थ्य बिना हामीले सत्तामा जानु, प्रयाप्त सामर्थ्य नभइ सरकारमा जाँदा आफूले भनेको जस्तो काम गर्न नसकिने स्थिति आउँछ र काम देखाउन लाग्दा भ्रष्टाचार गरेकाहरूको धुलो लागेको फाइल खोतलेर मान्छेहरू थुनिन थाल्दा सरकार ढल्छ भन्ने जानकारी नराख्नु, पुराना पार्टीलाई समर्थन गर्नु उनीहरूको नेतृत्व स्वीकार गर्नु हाम्रो राजनीतिक भूल भन्न सकिएला । तर हामीले सरकारमा गएर गलत गरेका छैनौ l सरकारमा जाने विषयमा कतै हाम्रो पार्टीको दृष्टिकोण स्पष्ट भएन कि ? 

संसदमा २० सिट र उपचुनाव वैशाख २०८० पछि १ सिट थपेर २१ सिट भएपछि र हाम्रो संसदको बनोट २०७९ को संसदको गणितमा (कसैको पनि बहुमत नआउने स्थितिमा) हामीलाई महत्त्वपूर्ण मन्त्रालयसहित सरकारमा जाने अफर आएपछि एउटा राजनीतिक दल काम गर्ने अवसरबाट पछि हटने कुरा भएन l यो प्रसङ्ग  कति ठिक कति बेठिक त्यसबारे विवेचना गर्दै गरौला l त्यसका अलवा दलित र मुश्लिम समुदायको प्रतिनिधित्व सरकारमा नहुनु र हाम्रै दलले पनि त्यतातर्फ गम्भीरता देखाउन नसक्नु पनि सरकामा सहभागिता हुँदा खड्केको पक्ष हो भन्ने मेरो व्यक्तिगत बुझाई पनि छ l

हामी कमजोरीमा क्षमा माग्ने विषयलाई हीनताबोध र लघुताभासको विषय मान्दैनौ l कमजोरीमा क्षमा मागेर सच्चिएर जाने नै हाम्रो स्कुलिङ् बनाउन हामी दृढ छौं l

सरकारमा जान पार्टीलाई संविधानले योग्य देखेको र अन्य ठुला पार्टीले उपप्रधानमन्त्रीसहित शक्तिशाली मन्त्रालयको मौका दिएको र नेपाली कांग्रेसले प्रधानमन्त्री कै अफर गरेकोसमेत सर्वविदितै छ l तसर्थ हामी काम गर्नका लागि सरकारमा गएका हौ l सरकारमा जानुको हाम्रो दलिल अरूभन्दा भिन्न देखिएर जनताका काम शीघ्र सम्पादन गर्नकै लागि थियो l काम गर्ने शैली बदल्न कै लागि थियो l हामीले कोशिस पनि गर्यौ l हाम्रो दावी के छ भने हामी सरकारमा जतिदिन बस्यौं, हाम्रा मन्त्रीहरूले जति समय मन्त्रालयका लागि पाए त्यति समय अरूले गर्ने गलत रोक्न सफल भयौ l फेरि सरकारमा जाने बित्तिकै सबै काम भटाभट गर्न सकिने पनि होइन l कतिपय कामको नतिजा अलि पछि देखिन्छ l छोटो समयमा जे गरियो र जति गरियो ती कामहरू हाम्रा सुरुवाती लक्षणहरू मात्र थिए दुर्भाग्य हामीले लामोसमय काम गर्न पाएनौ/ दिइएन l यदि हामीले निर्वाध ढङ्गले काम गर्न पाएको भए हामीले पाएका चार मन्त्रालयको काम इतिहास ब्रेक गर्ने गरी हुने कुरामा शङ्का थिएन l निर्वाध काम गर्ने वातावरण हुन्थ्यो भने हामी २०८४ को चुनावमा हाम्रा सभापतिले भने झैँ भोट माग्न निस्कन पर्ने स्थिति नै बन्ने थिएन l हाम्रो कामको आधारमा जनताको विश्वास र माया भोट मार्फत फराकिलो ढङ्गले पाउने थियौ l

सहकारी तथा लघुवित्तको सङ्कट र समाधानका उपाय 

रास्वपा सहकारीको अवस्था र सहकारीमा जनता ठगिएको र सहकारी र लघुवित्तजस्ता संस्था धराशायी बनेको विषयमा संवेदनशील र विशेष जिम्मेवारीसहित प्रस्तुत भएको थियो l जसको लागि सो विषयमा गहिरो अध्ययन र अनुसन्धान गरी पार्टी उपसभापति डा. स्वर्णिम वाग्लेको नेतृत्वमा तयार पारिएको सहकारी तथा लघुवित्त संस्थाको संकट, समाधानका उपायर योजना; प्रतिवेदन रास्वपाले तत्कालीन प्रधानमन्त्री पुष्षकमल दाहाललाई बुझाएको थियोउक्त प्रतिवेदनमा सहकारीमा समस्या देखिनुका तीनवटा कारणहरू  औंल्याइएको छ । पहिलो– नेपाल र विश्वअर्थतन्त्रमा आएको आर्थिक धक्का, दोस्रो– संस्थागत कुशासनमाथिको राजनीतिक संरक्षण र तेस्रो– नियमनको अभाव । समाधानका लागि कानून परिमार्जन,नियमनकारी संयन्त्रको परिचालन, प्रविधिको प्रयोगलगायत बुँदा समेटिएको छ । यसले हाम्रो निष्ठा र सहकारी समस्या समाधान गर्ने पार्टीको प्राथामीकिकरणको विषय प्रष्ट पार्दछ l हामी काम गर्न शीघ्र काम गर्न र जनताको प्राथमिकता निर्धारण गरेर कार्ययोजनासहित काम गर्न पार्टी खोलेर राजनीति गर्न आएका हौँ l गलत कुराको क्रमभङ्ग गरी सही प्रचलन बसाउन र कामलाई मात्र प्राथमिकीकरण गर्न आएका हौँ l

सरकारमा सहभागिता

 हाम्रो दार्शनिक धरातल भनेको काममा आधारित परिमाण निकाल्ने र जनताको रुचि आवश्यकता र देशको सामर्थ्य अनुसार काम गर्ने नै हो l सरकारको काम गर्ने प्रक्रिया र पद्धति अलि झन्झटिलो छ तसर्थ यसको शीघ्रातिशीघ्र सामाधान गर्ने विधि र प्रक्रिया बनाउनु पर्नेछ l कतिपय आपद र विपदमा आदेश कुर्ने र प्रक्रिया पहिले पूरा गर्ने असजिला तरिकाहरू छन् l जस्तै कतै आगलागी भयो भने प्रथम दायित्व आगलागी नियन्त्रण गरेर क्षति रोक्ने र कम गर्ने हुनुपर्छ तर हामीकहाँ आगलागी भयो भने आगो निभाउन दमकल बोलाउन अनेक प्रक्रियामा सामेल हुनुपर्ने जस्ता अव्यहारिक तरिका र शैलीहरू छन् l गत असोजमा नख्खु खोलामा आएको बाढीले चार घण्टा हारगुहार गरेर उद्दारको याचना गर्दा पनि यहीं उपत्यका भित्र बचाउ गर्न पुर्याउन नसक्ने राज्यसंयन्त्रका संरचनाहरू त्यसको नीति र विधि फेर्नु सख्त जरुरी छ हामी यस्ता विषय र काममा आफूलाई फोकस गरेर राज्यको सेवा प्रवाह चुस्त दुरुस्त र भरपर्दो बनाउन चाहन्छौं l गलत शैली र तरिका फेर्न नीतिगत निर्णय र काम गर्नुपर्ने हुन्थ्यो l तर छोटो समयमा त्यो काम गर्न सकिएन तर कुनै पनि गुनासो आउने बित्तिकै पहिले क्विक एक्सनमा उत्रिन हाम्रा सभापति उपप्रधानमन्त्री तथा गृहमन्त्रीले दिने गरेको निर्देशन सबैले नियालेको र प्रशंशा गरेको विषय हो l २०७९ पुस ११ देखि माघ १३ सम्म) गते पहिलो पटक सरकारमा(रवि लामिछाने उपप्रधानमन्त्री तथा गृहमन्त्री, शिशिर खनाल शिक्षामन्त्री र डोलप्रसाद अर्याल श्रममन्त्री बनेका थिए भने तोसिमा कार्की स्वास्थ्य राज्यमन्त्री) गएदेखि दोस्रो (२०८१ फाल्गुन २१ देखि असार २८ रवि लामिछाने उपप्रधानमन्त्री तथा गृहमन्त्री, शिक्षामन्त्री सुमना श्रेष्ठ र डोलप्रसाद अर्याल श्रममन्त्री तथा बिराजभक्त श्रेष्ठ खेलकुद मन्त्री थिए) पटक हरेक नियुक्ति सरुवा बढुवामा रास्वपाको पहिलो मापदण्ड नेपालको संविधान, प्रचलित कानुन, तथा सम्बन्धित विषयको नियुक्तिसम्बन्धी निर्देशिकाले तोकेको अनिवार्य योग्यताको फलोअप गर्ने र अतिरिक्त योग्यता तय गर्नु पर्दा वैज्ञानिक पारदर्शी र सम्बन्धित विषयको विज्ञ छान्ने परिपाटी अवलम्बन गरेर कार्यसम्पादन गरेको कुरा घाम जत्तिकै छर्लंग छ l नेपाल प्रहरीको सरुवा बढुवामा इतिहास मै राजनीतिक हस्तक्षेप रहित भएर काम गरेको कुरा सबैको स्मृतिमा रहेको छ l

हामी सत्तामा जाँदा हाम्रो आसन फेरिएको थियो जनताको काम गर्ने प्रतिवद्धता र जाँगर फेरिएको थिएन l हामी झन् जाँगरिलो भएका थियौ l जसको उदाहरण हाम्रो पार्टीबाट गएका मन्त्रीहरूको मन्त्रालयमा दिएको समयले पुष्टि गर्दछ l

श्रममन्त्रालयले एक घन्टामै श्रम स्वीकृति दिने र २४ सै घण्टा श्रम आवेदन लिने देखि दुई सिफ्टमा काम गर्ने परिपाटीको विकासलगायत धेरै उल्लेख्य काम भएका थिए l शिक्षा मन्त्रालयले  ‘चिकित्सा शिक्षा सम्बन्धी जाँचबुझ आयोग– २०७४’ ले मन्त्रालयलाई बुझाएको प्रतिवेदन सार्वजनिक गर्यो । जसलाई आजसम्म लुकाएर राखिएको थियो जहाँ त्रिभुवन विश्वविद्यालयका तत्कालीन उपकुलपति, रेक्टर र रजिष्ट्रारलाई वर्खास्त गरी भविष्यमा सरकारी तथा अर्धसरकारी लाभको पदमा नियुक्ति नगर्न आवश्यक निर्णय गर्न नेपाल सरकारलाई सिफारिश गर्ने सुझाएको थियो । त्यस्तै अरू थुप्रै शिक्षा सुधारका कामहरू भएका थिए l जातीय छुवाछुत र विभेदका विरुद्ध शिक्षकलाई नियुक्त गर्दा नै सपथमा उल्लेख गर्ने प्रावधान बारे नि काम हुँदै थियो l खेलकुद मन्त्री विराजभक्त श्रेष्ठले पनि खेलकुद क्षेत्रमा रहेको विकराल विसंगतिको सुधारको कार्यक्रम घोषणा गरेर खेलाडीभन्दा धेरै पदाधिकारी विदेश जाने चलनमा रोक लगाएर खेलकुद सुधारको काम सुरू गरेका थिए l 

सदनमा भूमिका 

हामी नयाँ हुनुको अर्थमा सरकार र सदनमा हाम्रो जाँगर र प्रस्तुति लोभलाग्दो चखिलो बनेको कुरा विभिन्न विश्लेषक र विज्ञहरूले सार्वजनिक गरेको चर्चा गरेको विषय हो l रास्वपाका सांसदहरूको सदनको आकर्षक सिर्जनात्मक प्रस्तुति र अध्ययन गरेर बोल्ने र तर्कसङ्गत तथ्य पस्किने र विषयवस्तुमा पकड राखेर बोल्ने तरिकाले संसदमा अरू दलका सांसदहरू पनि तयारी गरेर आउनु पर्ने, मन्त्रीहरू जबाफदेही बन्नु पर्ने विषय एउटा पार्टीको कारण परिवर्तन भएको र हुँदै गरेको जनताको पक्षको काम थियो l अहिले सत्तासीन पार्टीहरू संसदबाट छल्न र भाग्न चाहन्छन् l हामी सरकारलाई जथाभावी गर्न र मनोपोली गर्नबाट रोक्न चाहन्छौ l हाम्रा पार्टी सभापतिलाई संसदमा जान अनेक मुद्दा लगाएर थुनामा  राखिएको छ l आज जनता रवि लामिछानेले विपक्षी बेन्चबाट गर्ने दमदार खबरदारी सुन्न व्यग्र प्रतीक्षामा छन् l प्रमुख विपक्षी पार्टी नै सत्तासँग मिलेको बेला हाम्रा सभापतिको अभाव संसदमा र राजनीतिमा खट्किएको आम मान्छेलाई थाहा छ l 

संसदमा क्यालेण्डर

हामीले पहिलो पटक संसदमा क्यालेन्डर बनाएर जाने र त्यसको आधारमा संसद्को कामकारबाही व्यवस्थित बनाएर जाने र संसदको समयको सदुपयोग गर्ने र नियमवद्ध भएर कार्य गर्ने जनताप्रति सांसदहरू र संसदप्रति सरकार र मन्त्रीहरू जबाफदेही बन्न क्यालेन्डर बनाउने विषय घनिभूत रूपमा उठायौ हाम्रो माननीय सुमना श्रेष्ठले त्यसको लिड गर्नु भयो l

सबै माननीय सांसदहरू कन्भिन्स पनि हुनु भयो र सबैको सहमतिमा कार्यव्यवस्था परामर्श समितिले प्रतिनिधिसभाको क्यालेन्डर पारित गर्यो l सातामा तीन दिन सदन र तीन दिन समितिको अवधारणाम क्यालेन्डर बनाउन सफल भयौ l

यद्दपि सरकार परिवर्तन,सत्ताको खेलवाड आदिले क्यालेन्डर कार्यन्वयनमा चुनौती आएको छ l तथापि यो बनेर कार्यन्वयनामा आउँदा सरकार व्यवस्थापिका संसद र सांसदहरूको आफ्नो कार्यव्यवस्थापन अलि सहज भएको छ l तालिकामा चल्ने तालिका बनाउने कुराले कामको महत्व सीमा र सिर्जनशीलतामा ध्यान दिन सहयोगी बन्नेछ l यसर्थ हामी सिर्जनशील छौं l रचनात्मक भएर सदनको दायाँबायाँ जता बस्दा पनि चिन्तनशील हुन्छौं l 

संघको उपनिर्वाचन सम्बन्धमा 

पार्टी सभापतिको नागरिकता सर्वोच्च अदालतले खारेज २०७९ माघ १३ गते खारेज गरिदिएपछि उहाँको सम्पूर्ण पद गयो र चितवनको उहाँ  र निर्वाचित क्षेत्रमा पुन चुनाव गर्ने स्थितिको सिर्जना भयो l यस विषयमा पनि सभापति लामिछानेलाई दोषी बनाएर भाष्य सिर्जना गरिएको छ l त्यहाँ सभापतिको नागरिकता विषयमा निर्वाचन पूर्व नै उजुरी परे पनि उहाँको उमेद्वारी बदर नगरिदिएको कारण उहाँको नागरिकताको प्राविधिक पक्ष सम्बन्धित निकायको दोष प्रमुख हो भन्ने हाम्रो मान्यता छ l जसको सजाय सभापतिले आफ्नो सम्पूर्ण पद गुमाएर पाइसक्नु भएको छ यसको लागि थप प्रष्टीकरण अब आवश्यक छैन र सभापति २०८० वैशाख १० को उपनिर्वाचन मार्फत बहुदलीय व्यवस्थाप्राप्ति पछि सबैभन्दा फराकिलो मतान्तरसहित ( ५४ हजार १७६ मत पहिलेको भन्दा झन्डै ५ हजार मत बढी ) ऐतिहासिक विजय गरेर आउनु भएको जनअनुमोदित तथ्य सर्वविदितै छ l तनहुँबाट डा. स्वर्णिम वाग्ले पनि भारी मतान्तरले विजयी बनेर दलहरूको परम्परागत किल्ला भत्काएको अनुभव हामीसँग छ l पर्सामा हामीले पराजय भोगे पनि तीन ठाउँमा भएको उप चुनावमा दुई ठाउँ विजय बन्नु र रेकर्ड नै राख्ने गरी मत पाउनु नयाँ पार्टीको लागि सामान्य कुरा थिएन l इलाममा  २०८० वैशाख १५ गते भएको उप चुनावमा हामीले सोचेजस्तो परिणाम ल्याउन सकेनौ त्यसका लागि समीक्षा गर्दै हाम्रा सभापतिले हामीलाई नै खुचिङ्ग भनेर हामी सुध्रनु पर्ने समीक्षा सार्वजनिक गर्नु भएको विषय थियो l 

सभापतिको गिरफ्तारी र छानबिनको विषय

हामी नयाँ छौ सिक्दै छौँ त्यसैले प्रक्रियागत केही भूलचुक भए रहे हामी सच्चिन र सच्याउन तयार छौं l हामी कुनै पनि घटना र कान्ड र व्यक्ति बारे कानुन अनुसार छानबिन गर्ने कुराको विपक्षमा छैनौ । हाम्रो सभापतिले पटकपटक संसदमा रास्वपाबाट छानबिन गरौ भनेर बोल्नु भएकै हो । उहाँ अहिले पार्टी बन्नु पूर्वको कुनै कम्पनीको आवद्धताको कारण छानबिनमा हुनुहुन्छ । हामीले छानबिनलाई प्रभावित पार्ने कुनै नाजायज गतिविधि गरेका छैनौ र कतै रोकावट पनि । तर हामीले गरेको के चैं हो भने उहाँ जस्ता आरोपी र त्यो भन्दा बढी प्रत्यक्ष प्रमाण देखिएका कुनै अमुक दलका नेताकार्यकर्तालाई छुदै नछुने, मुख हेरेर यो तेरो र मेरो गर्ने बायस गरेर कानुनी प्रक्रियामा नै नलैजाने र लगिहाले पनि दुर्तमार्ग र सहज बाटोबाट उन्मुक्ति दिने तर हामीलाई भने प्रतिशोध साँध्ने गरेर दुख दिने नियत र प्रवृतिप्रति विरोध र खबरदारी गरेका हौ । 

अनुहार हेरेर दल हेरेर कानुनी प्रक्रियामा लैजाने/न लैजाने र उस्तै कानुनमा दुई प्रकारको सुविधा र असुविधाको गलत प्रवृत्ति नियत र खराबी बारे चिच्याएका हौं बोलेका हौ । हामी कानुनभन्दा माथि कोही छैन र हुनुहुँदैन भन्ने न्यायशास्त्रको  दर्शन र वादमा विश्वासमा अलिकति पनि तलमाथि हुनुहुँदैन भन्ने कुरामा दृढ छौं । हाम्रा सभापतिमाथि राज्यका सबै निकाय लागेर प्रतिशोध गरिँदा हामीले असहज महशुश गरेका हौँ l हामीले ८४ दिनसम्म देशभर भद्र असहमति व्यक्त गर्यौ l पोखरामा कतै कुनै तोड्फोड भएन l पोखरामा मुद्दा अभियोजन नहुन्जेल ६३ दिन मानवाधिकार चोक पोखरामा ८७ वर्षीय आमा सहित अन्य सबै महानुभावहरू समेत बसेर शान्तिपूर्ण आन्दोलन भयो l यसको मूल्याङ्कन जनताले गरिरहेका छन् l हामी जनताबाट र सम्मानित अदालतबाट न्याय मिल्ने कुरामा अझै पनि भरोसा गुमाएका छैनौ l यद्दपि राज्य संयन्त्रमा रहेको दलीयकरण र त्यसका अवयवको नियतप्रति भने हाम्रो संशय र खबरदारी जारी छ l २०७९को सङ्घीय चुनावमा रविको पार्टी भनेर भोट माग्न सीमित मान्छे घन्टी बोकेर हिडिएको थियो l अब २०८४ को चुनावमा रास्वपा कसैलाई चिनाइ राख्नु पर्दैन,पार्टी आँधी हुरी र प्रवाह बनेर फैलने छ l आम मान्छेलाई थाहा छ रवि लामिछानेलाई अन्याय गरिएको छ l अन्यायको शोध भर्ना जनसमुदायले कसरी दिने भनेर प्रतीक्षा गरिरहेको हामीलाई जानकारी छ तसर्थ हामी विचलित छैनौ l हामी विचलित भयौ भने नेपाली जनताको आशाको उज्यालोमा बादल लाग्ने निश्चित छ l हामी निर्भयसँग जनताका मुद्दा बोकेर राजनीतिमा रहन्छौ l 

विगत ७० वर्षदेखि राजनीतिमा क्रियाशील र खली खाएका दललाई तुरुन्त विश्वास गर्नु र उनीहरू सुध्रिए होला भनेर अपेक्षा गर्नु हाम्रो कमजोरी रह्यो l उनीहरू कतिबेला हाम्रो सानोभन्दा सानो कमजोरी भेटिएला र त्यसैको आडमा हामीलाई समाप्त परौला भन्ने नीति र नियत बोकेर बसेको तथ्यबाट अनभिज्ञ हुनु हाम्रो भुल हो l हामीले विश्वास गर्यौ उनीहरूले घात गरे l बारम्बार घात गरिरहेका छन् l 

स्थानीय निकायको उपचुनाव परिणाम

उपचुनावमा हाम्रो तयारी नपुगेको र सभापतिको गिरफतारीले पीडामा भएको कुरा लुकाएर लुक्ने विषय होइन l केही ठाउँमा उमेद्वारी दिन नसकिएको र केही ठाउँमा उमेद्वार उठाउनुको मात्र औचित्य पुष्टि गर्ने आधार नभएको सत्य हो l यसमा हामीले आफैभित्र निर्मम समीक्षा गर्नु पर्छ गरका छौं र गरिरहन्छौं l स्थानीय तह ७५३ रहेको छ जसमा ६ महानगर, ११ उपमहानगर, २७६ नगरपालिका र ४६० गाउँपालिका) रहेका छन् जसमा ३५ हजार दुई सय २१ प्रतिनिधि हुन्छन् l मङ्गसिर १६ मा भएको उपचुनाव ४४ स्थान मध्ये दुई जिल्ला समन्वय समिति र अन्य बाँकी ४२ स्थानको चुनाव परिणामले अहिल्यै र आजै सबै कुरा प्रतिनिधित्व गर्दैन हरेक ठाउँको मत परिणामलाई सापेक्षतामा विश्लेषण गर्नु पर्ने हुन्छ l हामीले देशको राजधानी काठमाडौँ महानगर पालिका १६ नं. वडामा पुराना पार्टीहरूको परम्परागत किल्ला र वर्चस्वलाई शानदार ढङ्गले पराजित गरेको विषयले सचेत जनमत शहरी र पढेलेखेको पुस्ता र नेतृत्वकारी अभिमत रास्वपाको पक्षमा रहेको तथ्यलाई कम आँकियो भने सही विश्लेषण निस्कन सक्दैन l स्थानीय तहको निर्वाचन परिणामलाई लिएर रास्वपा उत्साहित हुने ठाउँमा नै देखिन्छ l निराश बन्नुपर्ने कुनै कारण छैन l रास्वपा आज पनि आफ्नो पार्टी गतिविधि र पार्टीका जिल्ला अधिवेशनहरू गरिरहेकै छ l हामीले हाम्रो प्रथम महाधिवेशन गर्न सकेका छैनौ l हाम्रो सभापति यतिबेला पुर्पक्षको लागि थुनामा हुनुहुन्छ l यस्तो पीडाको बेला पार्टीको महाधिवेशन गर्न नसकेको परिस्थिति जगजाहेर नै छ l 

हामी कसैकाप्रति पूर्वाग्रही बनेर इर्ष्या,वैमनस्य र शत्रुताको खाडल गहिरो अनि फराकिलो पारेर जान मन्जुर छैनौ । असमझदारीका खाडल पुरेर दुश्मनी मेटेर सहजरूपमा आगामी यात्रा तय गर्न तयार छौ । प्रजातान्त्रिक पार्टी हुनुको अर्थ पनि यही हो l राम्रा पक्ष सबैको अनुसरण गरेर नराम्रो पक्ष आफ्नो समेत निर्ममतापूर्वक समीक्षा र आत्मलोचना गरेर हामी अगाडि जाने छौं ।

संगठन विस्तार  र आगामी लक्ष्य 

पार्टी स्थापनाको ३ वर्ष पूरा हुँदै गर्दा हामीमा आएका केही असहज परिस्थति,संस्थापक महामन्त्रीको समीक्षा प्रतिवेदन पछिको विषम परिस्थिति, सभापतिको गिरफ्तारी,उपचुनावको परिमाण आदिले कतै थोरै अलमलमा परे पनि आफ्नो लय समाती सकेका छौं l हामी ७२ जिल्ला, ४७० पालिका र २००० वडा सम्म आफ्नो सङ्गठन निर्माण गर्न सफल भएका छौं l प्रवाशमा पनि अमेरिका युरोप अस्ट्रेलिया र भारतका थुप्रै प्रान्तहरू र विश्वमा जहाँ जहाँ नेपालीहरू छन् त्यहाँ त्यहाँ हाम्रो सङ्गठन विस्तार हुने क्रम जारी छ l आगामी र आवधिक स्थानीय तहको निर्वाचन र संघ र प्रदेशको निर्वाचन २०८४ सम्म हामीले हाम्रो संगठनलाई सबै तह र तप्कासम्म पुर्याएर समृद्ध नेपाल र सुशासनको एजेण्डा भारी मतका साथ अनुमोदन गराउने तयारीमा छौं l

रातदिन अनेक अप्ठ्यारो र असहज परिस्थिति दबाबको मनोविज्ञानका बाबजुद भोक भोकै संगठन निर्माणमा खट्ने हाम्रो पार्टीका तमाम साथीहरूलाई म विशेष स्मरण गर्दछु l स्याङ्जामा हाम्रो पार्टीका केन्द्रीय सदस्य मेघ आले र नेता दिनकर नेपालमाथि भएको सांघातिक आक्रमण निन्दनीय छ l 

राजनीतिक पार्टीको रूपमा अनेक आरोह अवरोहहरू आउँछन् l राजनीतिक पार्टीले प्राकृतिक र सामाजिक प्रक्रियाका अनेक चुनौती र अप्ठ्याराहरूको सामना गर्नुपर्छ हामी त्यही प्रक्रियामा छौं l रास्वपालाई पनि राजनीतिक म्याचुरिटी आवश्यक हुन्छ हामी परिस्कृत बन्ने, माझिने, खारिने र परिपक्व बन्ने चरणमा छौं l हामी नेपाली जनताको परिवर्तनको आकांक्षाको पछिल्लो प्रतिबिम्ब हौ l हामीलाई हाम्रो निष्ठा र इमानसँग झुक्छौ कि बरालिन सक्छौं कि भन्ने डर मात्र छ अहिले देखिएको विघ्न बाधा हटेर आसाको उज्यालो देखिनेमा कुनै सन्देह छैन l हामीलाई ठेस लागेको हो लडेका होइनौ लडेको भए पनि धुलो पुछेर हिड्ने हिम्मत छ l त्यसैले ठेस लागेको विषय अतिरन्जना र निरासाको विषय होइन l हामी निराश हतास र उदास छैनौं l पार्टीका सम्पूर्ण साथीहरू सुभेच्छुक समर्थक र आम जनसमुदायलाई निराश नहुन पनि अपिल गर्दछु l हामीलाई थाहा छ ठुला ठुला जँघार नतरी राजनैतिक रूपमा परिपक्व बन्न सकिन्न l पार्टी जीवनमा आउने सबै चुनौती र अप्ठयाराको सामना गर्ने सङ्कल्प सहित नै हामी पार्टीमा आबद्ध भएका हौँ l हामी  पार्टी काम र संसदीय मोर्चामा खरोसँग उत्रेका छौं l हाम्रो संसद्को प्रस्तुतिले आम मानिसमा एउटा आसा जगाएको छ l  पार्टी स्थापनाको चौथो वर्ष प्रवेशको अवसरमा सबैमा शुभकामना l 

(स्मरणीय : लेखक शिव नेपाली प्रतिनिधिसभा सदस्य रास्वपा र पार्टीको केन्द्रीय समितिका सदस्य हुन् l ) - सम्पादक